Forum Hufca ZHP Lidzbark

Natalka

Opowiedzcie, jak znaleźliście się w ZHP, kto, kiedy i w jakich okolicznościach Was namówił, no i oczywiście dlaczego "tkwicie" cały czas w naszym związku Wink

Mihal

A Ty??

Może napisz coś na ośmielenie innych?

Natalka

Harcerstwem "zaraziły" mnie moje koleżanki z dawnej już teraz klasy: Weronika i Sylwia. No i tak się zaczęło. Przyszłam na pierwszą zbiórkę i spodobało mi się, choć jeszcze niezbyt wiele rozumialam Smile

Było to w październiku 2003 r. Potem był pierwszy rajd (DMB 2004r.), Przyrzeczenie... Cały czas należę do ZHP, bo daje mi radość życia. Gdy jest mi źle, wystarczy, że wspomnę o przyjaciołach z harcerstwa lub pooglądam zdjęcia i już jest lepiej Smile

Ja nazywam to magią harcerstwa...

Mihal

Hm... Coś w tym jest... To znaczy z tą magią. Wystarczy mi krótkie spotkanie z moimi "dzierlatkami", i już ładuję się pozytywną energią. Chociaż czasami... Ale w sumie podziwiam je (i ich też, czywiście, chociaż są w mniejszości Smile

), że ciągle im się chce chcieć <lol> I że mi ich zazdroszczą (a to już nie podziwiam, tylko się cieszę). Ciekawe, jak długo jeszcze...

Natalka

A może druh by opowiedział, jak znalazł się w ZHP?? Smile

wera

Ja już w podstawówce chciałam wstąpić do harcerstwa głównie dlatego że harcerze robią niektóre dziwne rzeczy bez skrępowania np. nasze szalonę "plonsy" Smile

szukałam więc drużyny do której mogłabym wstąpić, ale ta znalazła się dopiero w pierwszej klasie gimnazjum, kiedy to dowiedziałam się że tata Smile

mojej kolezanki ze szkoły muzycznej jest drużynowym i ma swoją drużynę. Wtedy to poczułam, że to jest właśnie "moja drużyna" do, której chcę należeć Smile

Pierwsze zbiórki były bardzo ciekawym i odkrywczym przeżyciem. I poczułam właśnie tą magię o której wspomniała Natalka :* Teraz mimo że w drużynie jestem prawie 4 lata (swoją drogą kiedy to zleciało??) dalej czuję ta magię i to chyba właśnie ona w chwilach zwątpienia w własne siły ciągnie mnie do tej mojej drugiej rodziny Smile

Kocham harcerstwo, moja drużyne i drużynowego oczywiście i druhnę mamusię, o której zapomnieć sie nie da. To moja druga rodzina, bez której nie wyobrażam sobie życia. Gdyby nie to co robię to moje życie byłoby nudne i bezbarwne. Harcerstwo dla mnie to jedna niekończąca się przygoda Smile

wera

ehhhhhh.......... ja jestem na humanie więc mam prawo do popełniania błędów ortograficznych i składniowych Smile

prawda....??!! Very Happy

Raczej nikt nie jest uprawniony do sadzenia byków! Popraw z łaski swojej te literówki, bo jak nie... to ja je zaznaczę na czerwono Smile

[Ijka]

Kasia

Ze mną zaczęło się od zbiórek w Świeciu.Systematycznie chodziłam na zbiórki i pojechałam pierwszy raz na Grunwald i o...Jestem.W zasadzie zawsze podobali mi się harcerze.Nie miałam z nimi dużej styczności ale słyszałam o nich no i fakt , że moja mam tez kiedyś była harcerką.Dzięki harcerstwu,druzynie znalazłam przyjaciół[a zwłaszcza takiego jednego małego blondynowatego Very Happy

] i teraz nie wyobrażam sobie jak by to było jeśli nagle miało by sie coś stać czy coś takiego...fakt , że mam coraz mniej czasu na wszystko,więcej nauki, więcej oboziązków w szkole i zostaje baaardzo mało czasu na resztę.Próbuję działać jak tylko mogę ale czuje, że nie wszystkim odpowiada to, że mniej się udzielam...trudno.
Ale i tak wciąz nie wyobrażam sobie życia bez ZHP. Smile

wera

A więc serdecznie przepraszam z "sadzenie byków" Very Happy

Mihal

Serdeczność jest zawsze wskazana... Smile

Mihal

A wzruszenie często prowadzi do robienia błędów........ Ale jest takie przyjemne Smile

wera

No bo co ja poradze, że w tym tyle emocji jest ... Very Happy

:*

ijka

No dobra (zupa z bobra) już się nie czepiam......chwilowo

Mały blondynowaty · Gość

Ale ja się czepiam i proszę o wstawienie spacji w wyrazie "jużsięnie" bo takiego akurat w słowniku nie ma... No chyba, że neologizm (i skąd ja znam takie słowa?)

ijka

Nie rozumiem o co chodzi Wink

P.S oddalamy się od tematu... proponuję powrót